Tao Kubusia Puchatka

To miejsce pośród krzaczków

Należy do Puchatka.

Puchatek tutaj duma,

Rozkosznie tonąc w kwiatkach.

Bo pełno jest tu  kwiatków,

Rosnących sobie w krzaczkach,

W tym miejscu, które również

Należy do Prosiaczka.

( Chatka Puchatka)

 

Kto był Twoją ulubioną postacią spośród bohaterów książek A.A. Milne „Kubuś Puchatek” i „Chatka Puchatka”?

Może Puchatek… Tygrysek… Kłapouchy… a może Prosiaczek? Wybieramy jedną z nich utożsamiając się częściowo z jej cechami i zachowaniami. Przygody Krzysia i jego przyjaciół towarzyszyły dzieciństwu wielu dorosłych dzisiaj „Krzysiów”, którzy być może próbują przedstawić swoich ulubieńców własnym dzieciom.

Benjamin Hoff, w książce „Tao Kubusia Puchatka” i „Te Prosiaczka”, wykorzystał przygody, a przede wszystkim postawy  bohaterów do przedstawienia podstawowych założeń taoizmu, który jest filozofią życia wyjaśniającą jak działać w harmonii z okolicznościami życia, by osiągnąć szczęście, radość i spokój.

I tak okazuje się, że Kubuś Puchatek uosabia cechy taoistycznego mistrza głównie poprzez współdziałanie z własną Wewnętrzną Naturą i prawami Natury działającymi wokół.

Uświadomienie sobie własnej Wewnętrznej Natury oznacza między innymi, że dobrze znamy samych siebie, wiemy, gdzie jest nasze miejsce, co jest dla nas dobre, jakie są nasze mocne strony, a jakie mamy ograniczenia, z którymi potrafimy  współpracować  tak, by nie działały przeciwko nam. Wiemy też, jak radować się tym, co proste i ciche i jak działać, by bez wysiłku osiągnąć właściwy cel.

„Zapewne przyznamy, że nie ma dwóch takich samych płatków śniegu, drzew czy zwierząt. Nie ma też dwóch takich samych ludzi. Wszystko ma swoją własną Wewnętrzną Naturę. W przeciwieństwie jednak do innych form życia, ludzi łatwo odciągnąć od tego, co jest dla nich dobre, ponieważ ludzie mają Rozum, a Rozum może ogłupić. Wewnętrznej Natury, jeżeli się na niej polega, nie można ogłupić. Ale wielu ludzi nie widzi jej ani jej nie słucha, i w konsekwencji nie bardzo rozumie siebie samych, a nie rozumiejąc siebie, nie mają dla siebie szacunku, i są podatni na wpływy innych ludzi. Nie powinnyśmy poddawać się okolicznościom życia i manipulacjom ze strony tych, którzy dostrzegają ignorowane przez nas słabości i nawyki. Przeciwnie-możemy wykorzystać te cechy naszego charakteru i panować nad własnym życiem”

( „Tao Kubusia Puchatka”)

Prosiaczek został uznany został przez autora  za taoistyczny ideał cnoty kierując się w swoim zachowaniu troską, współczuciem oraz łagodnością, umiarem i skromnością.

Warto sięgnąć po te książki, które poprzez zachęcanie do słuchania częściej sercem niż przeładowanym umysłem, mogą stać się drogowskazami w zamęcie codziennego życia, kiedy jest się „zewsząd otoczonym wodą”. Mogą doprowadzić nas do osiągnięcia poprawy jakości własnego życia, nadania mu lekkości, dziecięcej radości i spontaniczności.

 

– O, Królik jest mądry- powiedział Puchatek w zamyśleniu.

– Tak- przyznał Prosiaczek- Królik jest mądry.

– I ma rozum- rzekł Puchatek.

– Tak- zgodził się Prosiaczek- Królik ma Rozum.

Nastąpiło długie milczenie.

– I myślę- ciągnął Puchatek- że on właśnie dlatego nigdy nic nie rozumie.

(„Chatka Puchatka”)

 

Marta Babik-Królikowska

Skip to content