Czy zastanawialiście się nad tym, jak preferowany przez Państwa sposób wychowania wpływa na dzieci?
Dzieci nadmiernie chronione i rozpieszczane, kontrolowane i karcone, przesadnie diagnozowane i leczone, przeciążone wymaganiami i obowiązkami, otrzymujące niedostateczną uwagę i wsparcie… są często nieszczęśliwe.
Według Shefali Tsabary, która jest psychologiem i autorką książki „Świadomi Rodzice”, źródłem cierpienia dzieci może być fakt, że rodzice sami nie rozwiązali własnych problemów i przelewają na nie niespełnione i niezaspokojone potrzeby i oczekiwania oraz narzucają własną wolę. Nie dzieje się tak zazwyczaj z powodu braku miłości i dobrych intencji rodzica, ale braku świadomości mechanizmów własnego zachowania i niedostrzegania ich źródła w doświadczeniach z dzieciństwa, we własnych relacjach z ważnymi osobami.
Najczęściej prowadzi to do traktowania dzieci, tak jak traktowani byli rodzice przez własnych rodziców. I w ten sposób destrukcyjne wzorce mogą przechodzić z pokolenia na pokolenie, do czasu, kiedy błędne koło zostanie przerwane przez dostrzeżenie i niepowielanie tych zależności oraz wprowadzenie nowych wzorców funkcjonowania, a więc stanie się świadomym rodzicem. Rodzic taki jest uważny na to, co się dzieje aktualnie w jego sferze mentalnej, emocjonalnej i fizycznej, jest on coraz bardziej obecny w „tu i teraz”, a nie we wspomnieniach z przeszłości, czy obawach dotyczących przyszłości.
Autorka zachęca ponadto do oddzielenia tego, kim jest rodzic, od tego kim są dzieci. Nie są one według niej kopiami, „mniejszymi wersjami” rodziców, ale odrębnymi istotami i mają prawo do życia zgodnie z własną unikalną naturą, wypełnić własne przeznaczenie.
Trudno jest jednak dostroić się rodzicowi do tej unikalnej esencji dzieci, jeżeli dorosły sam nie ma kontaktu z własną wewnętrzną istotą, wewnętrznym światem. Tak więc świadome rodzicielstwo może przyczynić się, według autorki, do rozwoju nie tylko dziecka, ale również rodzica, odkrywania przez niego siebie, prawdziwej swojej istoty, emocjonalnej i duchowej metamorfozy.
W swojej książce Shefali Tsabary, przybliża specyfikę świadomego rodzicielstwa przeciwstawiając go tradycyjnemu.
W świadomym rodzicielstwie nie są najważniejsze koncepcje i pomysły rodziców oraz ich oczekiwania, kontrola, dominacja nad dziećmi, a bardziej akceptacja i szanowanie indywidualności dzieci, poznawanie ich wyjątkowości, dostrajanie się do nich, pełna zaangażowania obecność i uważność.
Nie wyklucza to jednocześnie wprowadzanie zdrowych granic i uczenia różnych umiejętności. Temu zagadnieniu poświęca autorka dużo czasu w tej pozycji, ale dużo więcej w swojej książce: „Bez kontroli. Czy wychowując dziecko musimy używać kar i dyscypliny?”
Świadome wychowanie preferowane przez autorkę, to nie tyle zestaw sprytnych strategii, które można wykorzystać do naprawienia jakiegoś zachowania ale filozofia życia, pozwalająca na dokonanie przemiany zarówno u dzieci, jak i rodziców oraz skupienia się na głębszych aspektach związku pomiędzy nimi.
Autorka zapewnia, że kiedy rodzice zaprzestaną wyobrażać sobie jak „powinny” zachowywać się dzieci, porzucą oczekiwania, zaakceptują dziecko takie, jakie w istocie jest, będą raczej towarzyszyć dziecku w rozwoju niż nim kierować, pozwoli to pogłębić relacje z dzieckiem i nawiązać z nim więź na głębszym poziomie.
