Myśli o powrocie do szkoły po wielomiesięcznym okresie zdalnego nauczania, wyzwalają u dzieci i tych młodszych i starszych wiele emocji. Dzieciom i młodzieży wracającym po pandemii do szkół pogłębia się lęk przed ekspozycją, obniża się poczucie własnej wartości, narusza poczucie bezpieczeństwa, stabilności, przewidywalności.
I jeżeli u młodszych występuje niepokój i obawa o to, jak to będzie po powrocie, występuje też radość i ekscytacja płynąca z możliwości doświadczania kontaktów z koleżankami i kolegami, powrotu do zabaw, rozmów, różnych zajęć grupowych, u starszych dzieci mogą nasilać się takie emocje jak lęk, strach, rozdrażnienie, niepokój i inne. Jest to lęk przed tym jak zostanę przyjęty po powrocie, obawa o to, jak wypadnę na sprawdzianach, jaki jest rzeczywisty stan mojej wiedzy, jak wypadnie jego weryfikacja (oceny ze sprawdzianów), o to, że będę ,,słabym ogniwem” w swojej grupie, czyli, że wypadnę poniżej swoich oczekiwań.
Powrót dzieci do szkoły po pandemii jest dla wszystkich nową sytuacją, wymagającą szczególnych starań różnych dorosłych, w szczególności rodziców, ponieważ nie mamy pełnego obrazu następstw izolacji społecznej młodych ludzi. Nie mamy jeszcze wiedzy jakie będą rzeczywiste skutki psychologiczne, społeczne, emocjonalne, ekonomiczne wielomiesięcznej zmiany stylu życia i unieruchomienia kontaktów społecznych. Niżej podajemy Rodzicom trochę podpowiedzi o tym, na co warto zwrócić uwagę wspierając dziecko powracające po pandemii do szkoły.
Swoim zachowaniem i komunikatami pokazuj dziecku, że to co przeżywa jest dla Ciebie ważne.
- słuchaj cierpliwie, daj dziecku przestrzeń do swobodnego wyrażania swoich emocji
- parafrazuj – dopytuj, czy dobrze rozumiesz to, co dziecko mówi,
- pomagaj dziecku nazywać jego emocje,
- staraj się delikatnie dopytać, czego konkretnie dziecko się obawia, nie naciskaj
- przywołuj z przeszłości sytuacje, które były trudne dla Twojego dziecka ale w których poradziło sobie, rozmawiaj o tym z nim,
- wspólnie nazywajcie te zachowania dziecka i umiejętności, które pomogły mu poradzić w przeszłości w trudnych sytuacjach,
- zapraszaj dziecko do wspólnego rozważania różnych rozwiązań związanych z obawami, czy strachem przed powrotem do szkoły,
- zróbcie ,,bank pomysłów” i rozmawiając wybierzcie te, które są możliwe dla dziecka do zastosowania,
- doceniaj wysiłek dziecka,
- zachęcają do podtrzymywania relacji rówieśniczych,
- naucz dziecko komunikować swoje potrzeby,
- zadbaj o relaks i odpoczynek,
- pytaj o potrzeby dziecka, o to jak możesz mu pomóc,
- w kontakcie bądź uważny, delikatny, łagodny ale też stanowczy,
- zapewnij o swojej gotowości do wspierania dziecka w różnych obszarach (np. umówienie wizyty u specjalisty itp.),
- zachęcaj dziecko do różnych form aktywności fizycznej, powrotu do zainteresowań, kontaktów społecznych.
Wystrzegaj się:
- przerywania,
- bagatelizowania treści wypowiedzi dziecka,
- umniejszania przeżywanych uczuć i emocji,
- dawania ,,gotowych recept” rozwiązań,
- ironizowania i lekceważenia
Rozmowa i czas w kontakcie z dzieckiem to wartości nie do przecenienia, szczególnie w sytuacjach niepewności, obaw. Bądź ze swoim dzieckiem, towarzysz mu w trudnych dla niego momentach. „Po prostu bądź”, nie oceniaj, nie naciskaj, przede wszystkim słuchaj…